Błonnik (tzw. włóknik pokarmowy) to zespół ścian

komórkowych roślin nietrawionych i niewchłanianych w przewodzie pokarmowym człowieka. Składa się on z frakcji nierozpuszczalnych (celuloza, ligniny) i rozpuszczalnych w wodzie (pektyny, gumy, glukomannan, śluzy i częściowo hemicelulozy) [10]. Spożywanie pokarmów bogatobłonnikowych ułatwia oddawanie stolca Trametinib mouse i poprawia rytm wypróżnień poprzez nasilenie fermentacji oraz zwiększenie ilości wody w dolnym odcinku przewodu pokarmowego. U dzieci zdrowych zaleca się spożywanie włóknika pokarmowego w ilości 0,5 g/kg m.c. (ale nie więcej niż 35 g/dobę) [11]. Istnieje możliwość podawania błonnika z innych źródeł (preparaty farmakologiczne). W diecie bogatoresztkowej przeciwwskazane są produkty wzdymające (np. świeże pieczywo, groch, fasola, gotowana kapusta, kalafiory, świeże ogórki), zawierające NU7441 molecular weight garbniki (np. mocna herbata, kakao, kawa ziarnista, czekolada) oraz ciężkostrawne (np. smażone jajka, mięso czerwone, sery żółte i pleśniowe) [10]. U pacjentów

z biegunkową postacią zespołu jelita nadpobudliwego zaleca się natomiast ograniczenie spożycia pokarmów z dużą ilością włókien roślinnych, z niecałkowicie wchłanianymi węglowodanami, jak skrobia, laktoza, sorbitol, oligosacharydy [12]. Ze względu na wysoką skuteczność placebo (40–70%) farmakoterapia w zespole jelita drażliwego jest przez część autorów kwestionowana [2]. W leczeniu stosuje się różne grupy leków, w zależności od objawów

dominujących i ich nasilenia. Trymebutyna jest agonistą receptorów enkefalinowych znajdujących się w ścianie jelit. Łączy się ona zarówno z receptorami mi i delta (pobudzenie perystaltyki), jak i z receptorami kappa (hamowanie). Lek przywraca prawidłową perystaltykę jelita i jest skuteczny w zwalczaniu wzdęć i bólów brzucha. Mebeweryna zmniejsza dolegliwości bólowe brzucha poprzez rozkurcz mięśniówki jelita (działanie spazmolityczne). Działa ona bezpośrednio Etomidate i wybiórczo na błonę śluzową mięśni gładkich przewodu pokarmowego. Podobne działanie wykazują papaweryna i jej syntetyczna pochodna – drotaweryna. W przypadku wzdęcia brzucha (z nadmiernym gromadzeniem gazów w przewodzie pokarmowym) zaleca się podanie simetykonu. Powoduje on pękanie pęcherzyków gazu poprzez zmniejszenie napięcia powierzchniowego na granicy fazy płynnej i gazowej w przewodzie pokarmowym [13]. Lek nie wpływa na motorykę jelita, ani nie drażni jego ściany. U pacjentów cierpiących jednocześnie na bóle i wzdęcia brzucha zastosować można preparat złożony – meteospasmyl – będący połączeniem simetykonu i alweryny, która szybko i silnie rozkurcza mięśnie gładkie przewodu pokarmowego. U dzieci z postacią zaparciową choroby i znacznym zaleganiem mas kałowych w jelicie grubym niezbędne jest zastosowanie leków przeczyszczających [10].